NABESCHOUWINGEN

Hier blikken diverse 1026-managers terug op het afgelopen seizoen. Het was een bewogen seizoen, met veel hoogte- en dieptepunten.

NIELS DE GROOT (FRELIN):

Frelin kampioen! Vooraf aan het seizoen zou manager de Groot deze stelling nooit hebben durven onderschrijven. Vele insiders zagen Frelin echter wel als een gevaarlijke outsider. Alhoewel Frelin vorig jaar na de winterstop de opmerkelijkste ploeg bleek, lang meedeed om het kampioenschap en uiteindelijk een zeer verdienstelijke 3e plaats behaalde in divisie A kende manager de Groot de problemen van zijn elftal. Vorig jaar speelde de smalle selectie (13 basisspelers), de relatief hoge blessuregevoeligheid en een oude verdediging Frelin parten. Aangezien er geen geld was voor versterkingen zou Frelin ook het nieuwe seizoen met deze problemen te kampen hebben. De openingswedstrijd tegen het toendertijd managerloze Le Varte werd simpelweg gewonnen met 2-0. Vorig seizoen ging de ouverture ook voorspoedig; daarna werd er, mede door vele blessures, dramatisch slecht gespeeld. Dit seizoen kende de seizoensstart voor Frelin eenzelde soort verloop. Gelukkig was het spel nu wisselvalliger, waardoor er ňf gewonnen, ňf verloren werd (dit is nog altijd gunstiger dan 4 keer gelijk spelen). Ook nu weer kampte Frelin met vele blessures. Dit jaar was het kleine voordeel dat de blessures wat meer verspreid waren over de wedstrijden. Vanaf wedstrijd 10 begon Frelin aan een sterke serie, waarin alleen knullig werd verloren van het toendertijd nog onklopbare GRC Groningen. Ook in de selectie gebeurde het één an andere. Via de buitenlandse scout werd de russische topper Samsonov aangekocht. Om dit te financieren moest manager de Groot wel zijn rechtsback Mironow en zijn linksback Bondra verkopen. Het probleem van de krappe spelers selectie werd hierdoor alleen maar groter. Vanaf wedstrijd 15 ging het mis. Met blessures van Gretzky, Konstantinow, Zubow en Jagr (allen basisspeler) werd met 4-1 verloren van Dynamo Atletico; de grootste nederlaag ooit! Deze inzinking duurde 4 wedstrijden. Daarna begon Frelin aan een fantastische serie. Van de 10 wedstrijden werden er 7 gewonnen en 3 gelijk gespeeld. Dit leverde Frelin de koppositie op. 4 wedstrijden voor het einde had Frelin een voorsprong van 3 punten op Dynamo Atletico. HV & CV Quick en Dynamo Huizen konden alleen maar hopen op zeer verrassende misstappen. De laatste wedstrijden gingen moeizaam. Een opmerkelijk feit deed zich in de één na laatste wedstrijd voor. Frelin had kampioen kunnen worden. Die dag bleek manager de Groot op onverklaarbare wijze van de aardbodem verdwenen te zijn. Later bleek dat de Groot een weekendje in Istanbul had vertoeft. Door het gebrek aan training en tactische aanwijzingen moest Frelin het kampioenschap nog een weekje uitstellen. Uiteindelijk kwam het er toch. In een zeer geconcentreerde wedstrijd, waarin Frelin vooral het tempo uit de wedstrijd probeerde te halen, werd Dynamo Atletico op 0-0 gehouden, waardoor Frelin in het vervolg een gele ster op het shirtje mag dragen. Frelin kampioen! De basisformatie van het kampioenselftal is als volgt:
systeem H: 1-Trestjak, 2-Kuif, 3-Jagr, 4-Konstantinow, 4-Zubow, 6-Samasonov, 7-Olausson, 8-Bure, 9-Fedorov, 10-Gretzky, 11-Selanne BR> Toelichting:
Tretsjak heeft dit jaar goede progressie geboekt en toonde zich een ervaren en bovenal nuttige keeper. Jagr werd dit jaar omgeturnd van mid-mid tot laatste man. Dit bleek voor Jagr goed uit te pakken. Naarmate het seizoen vorderde werd hij meer en meer een steunpilaar voor Frelin. Ook Kuif boekte dit jaar grote progressie. Oorspronkelijke begonnen als verdedigende middenvelder werd ook hij omgeturnd tot een verdediger. Hij heeft aangetoond een verdedigende topper te kunnen worden. Konstantinow en Zubow draaiden met al een ervaring een even goed seizoen als vorig jaar. Samsonov bleek een uitstekende aanwinst te zijn voor Frelin. Deze uitstekende alleskunner had al snel zijn draai gevonden bij Frelin. In de toekomst kan hij Federow als vedette opvolgen. Bure’s seizzoen was niet zo spetterend als in zijn debuutjaar. Toch wist hij met 9 assists weer de aandacht te trekken. Olausson draai voor zijn doen een goed jaar. Toch wordt er meer van Olausson verwacht. Gretzky kan terugzien op een goed jaar, waarin hij meer zijn stempel op de wedstrijd kon drukken. Ook Selanne is zo’n speler die dit jaar op een andere positie speelt. Vorig jaar nog als voorstopper en dit jaar als linkerspits. Selanne heeft zijn gestaag opgaande lijn voortgezet en wist vriend en vijand te verbazen met maar liefst 10 doelpunten. Federow tenslotte had ook dit jaar een uitstekend jaar. Wederom werd hij topscorer van de eredivisie. Toch bleek Federow dit jaar meer een teamspeler te zijn. Juist Hierom werd Frelin kampioen. Voor het volgend seizoen heeft manager de Groot getracht zijn smalle selectie op te vullen. De bij FC Bal op de Lat weggestuurde Joosten kreeg van Frelin een contract aangeboden. Joosten kan zowel als linkerspits spelen of linksback. Twee dun bezette posities bij Frelin. Daarnaast tracht manager de Groot nog een back vast te leggen voor het nieuwe seizoen. Deze moet echter wel direct goed genoeg zijn voor de basis.
We zullen zien.

TOM LUSSENBURG (LFC Quick):

Na een nipte plaatsing in seizoen 1 voor de eredivisie had ik niet veel verwachtingen voor seizoen 2. Tuurlijk hoopte ik lang mee te kunnen doen, maar ik wist dat mijn selektie kwalitatief te kort kwam. Mijn eerste doelstelling was dus om de selektie flink te versterken en zelfs nog te verbreden. Door de aankopen Zwart, Eskurza, Niemiden, Grobben en Lindenberg is het eerste aardig gelukt, het tweede helaas niet. Vooral de kwantiteit laat veel te wensen over. Slechts 9 veldspelers die gemiddeld een 7 halen is te weinig. Zeker als er dan ook maar 2 eredivisiewaardige spelers op de bank zitten. Toch kijk ik terug op een goed seizoen voor quick. Na 7 wedstrijden stond ik zelfs heel even eerste, en tegen beter weten in hoopte ik dat vol te kunnen houden. Helaas hield ik het maar 1 week vol... Het valt me op dat quick een heel wisselvallig seizoen achter de rug heeft. Heel goede periodes werden afgewisseld met hele slechte periodes en ook de spelers presteerden zeer wisselvallig. Feit is wel dat de spelersprestatie het best is gewaardeerd in de eredivisie, wat wel de mogelijkheden aangeeft voor quick. Daarom spreek ik ook de voorzichtige wens uit dat ik volgend seizoen tot aan de laatste spelweek om het kampioenschap meedoe. Quick heeft een vrij oude selektie. De komende 2 seizoenen zullen dan ook de jaren van Quick moeten worden. Het stugge frelin zal een grote concurrent worden, net als Dynamo Huizen en de promovendi Wahlwiller en Bal is niet Vierkant. Ik kijk wel terug op een zeer spannend seizoen. Met name de eerste divisie was heel erg spannend, waar tot op de laatste speeldag vier clubs er met de titel vandoor konden gaan. Door een stunt van OSV werd het uiteindelijk Savaneta. Een team dat ik niet bovenaan had verwacht. Ook de eredivisie clubs konden er wat van. In de allerlaatste speelronde moesten de nummers een en twee tegen elkaar. Jammer genoeg eindigde de wedstrijd zoals ie begon, maar dat zal kampioen frelin en diens manager Niels de Groot een zorg zijn. Frelin is de terechte kampioen van seizoen 2. Wie worden de opvolgers in beide divisies??

MARCEL KIEL (Stompetoren FC):

Seizoen 2 was er een om snel te vergeten zou je zeggen als je kijkt naar de stand, maar niets is minder waar. Vanaf de start van de club heb ik eerst de club op poten gezet en liet ik de sportieve prestaties voor wat ze waren. De jeugd heeft de toekomst zo ook bij Stompetoren FC. En dus is seizoen 2 een redelijk geslaagd jaar. Er braken verschillende jeugdspelers door, er kwamen goede jeugspelers bij van andere clubs en ook bij de jongste jeugd zitten wat toppers. Daarom was de prestatie van de jeugdploeg (10e) ook redelijk goed. Het eerste team. Goed, dat was niet al te best,maar dat hinderd niet. Na een zestiende plek kan het alleen maar beter gaan. De grootste teleurstelling was toch wel de 7-0 nederlaag bij FC De bal is niet vierkant, aangezien die club nog nooit van mij had gewonnen in zijn bestaan. Een ander negatief iets was de lange blessure van Alex Ricksen, toch een zeer goede verdediger. Maar er waren ook wel positieve zaken te melden, zo ben ik zeer tevreden over de ontwikkeling van Dennis Ledezma. Aan het begin van het jaar mocht hij verkocht worden, maar toen hij moest invallen deed hij dat zo goed dat hij nu een vaste basisspeler is. Andere pluspunten zijn de goede cijfers van keeper Jouke Brandsma, die toch vele goede reddingen heeft gedaan en met zijn cijfer van 7.04 de beste speler was van de club en tevens 4x man of the match was. Het publiek ziet eindelijk in dat de jeugd verschrikkelijk leuk kan voetballen ,want de laatste weken kwamen ze weer massaal naar stadion The Drome en dat is een zeer positieve ontwikkeling. Ook waren er een aantal opmerkelijke transfers. Zo gingen er verschillende toppers weg naar andere clubs om daar een sportief hoger niveau te halen; Jan willem Shoe naar Oldcastle Youneedit, Johan Richardson naar FC Bal is niet vierkant, Marco Schoon naar Champions en op de laatste speeldag van dit seizoen verliet Gabriel Ortega de club voor promovendus FC Bal is niet vierkant. Maar ook daar kwamen weer versterkingen voor terug in de vorm van getalenteerde jeugdige spelers; Leonard Dekker en Freek Roodkaart van de "vierkante val" ,Dennis Dekker en Livathinos van Champions en Danny Eenhoorn van Dynamo Huizen. Weer een minpuntje was het weinige scoren van de ploeg, want een echte topscorer was er niet en de stand verteld daarover genoeg. 9 goals in 30 wedstrijden is erg weinig, en dat leverde dan ook maar twee overwinningen op van 1-0 (uit bij Bal op de lat en thuis tegen Lazio Zaltbommel). Sportief dus geen sterk seizoen, vanuit de organisatie gezien wel.

HARRY SCHIFFELERS (LFC DMP):

Het doel dat de wij ons aan het begin van dit seizoen hadden gesteld - handhaving in de eredivisie - bleek al snel een realistisch doel te zijn. Na de eerste seizoenshelft stond DMP met 13 punten op een met Le Varte gedeelde 15de plek. De dalende lijn van de tweede helft van het vorige seizoen zette zich dus door in het huidige. Het aanvallende concept was in de eredivisie niet zo succesvol. Daarbij kwam dat wij geplaagd werden door een ware blessuregolf. Wij besloten om eieren voor ons geld te kiezen en verdedigender te gaan spelen. Verder beëindigde Richard in oktober zijn werkzaamheden als manager, zodat ik alleen verantwoordelijk was voor het management. Dit alles had een positief effect op de resultaten van DMP. In de tweede helft van het seizoen behaalde DMP 29 punten en eindigde ruim voor de degradanten op de 9de plaats. In het bekertoernooi had DMP veel succes. FC Bolletje, Inter Nacional en Nieuwdedem werden uitgeschakeld. Helaas was Champions te sterk in de halve finale. Verder is vermeldenswaard dat John Visser 18 keer tot Man of the Match werd uitgeroepen, het vaakst van alle eredivisiespelers en dat DMP thuis gemiddeld de meeste bezoekers trok. Onze jeugd had het zoals verwacht moeilijker dan vorig seizoen. Dit had alles te maken met het feit dat wij veel jeugdspelers hadden overgeheveld naar de A-selectie. Ons jeugdteam eindigde op de 13de plaats met 34 punten. Voor het komend seizoen vind ik een eindklassering tussen  plaats 5 en 10 realistisch. Als de spelers fit blijven, probeer ik wat meer te variëren in systemen.

RICHARD KIEFT (FC Savaneta):

Het afgelopen seizoen, was voor FC Savaneta zeker een succes voor FC Savaneta. De promotie naar de Primera division was het hoogte punt. Dat de titel toch gepakt is mag zeker verdient genoemd worden. Toch zag het met nog ččn wedstrijd te gaan naar uit dat de titel naar FC Bal is niet Vierkant zou gaan. Toen ik in spelweek 4 begon (daarvoor had ik 2 weken bij L' Estrella Amarilla gezeten) had ik als doelstelling om in de top 5 te eindigen. Mijn doelstelling van seizoen 2 is dus zeker overtroffen. In sommige wedstrijden hebben we vaak punten laten liggen, waarin we de punten eigenlijk hard nodig hadden, we hadden dan de titel dan eerder kunnen behalen, maar alles is toch goed gekomen.  

JAN BRUGGE (Wahlwiller Wanderers):

Ik ben pas halverwege het seizoen in deze league gekomen, en had absoluut geen doelstellingen met dit team. Wat is wou is dit seizoen afmaken en daarna kijken wat de mogelijkheden waren met dit team in de 1e divisie. Dat ik wedstrijd na wedstrijd won of gelijkspeelde en 1x verloor, had ik nooit verwacht. Ik vond de meeste teams waartegen ik speelde, sterker dan Wahlwiller. Ondanks dat won ik met glans de 2e periode en ook de beker. Ik begon met systeem O of P te spelen, en bleef maar winnen. Toen het serieus werd dat ik wel eens (periode)kampioen zou kunnen worden, ben ik behoudender gaan spelen met systeem E. Ook dat bleef goed gaan. Ik kreeg ineens een blessuregolf, m'n beste spelers lagen er voor weken uit en ik begon te wankelen met 3 gelijke spelen in, ik geloof, 5 weken. Als de blessures toen uitgebleven waren, tja....... Van de transfermarkt heb ik 2 leuke spelers geplukt, Da Silva en Appelmoesio. Zij hadden geen aanpassingsproblemen, ze speelden direkt goed. Da Silva heeft door 2 blessures echter te weinig gespeeld. Appelmoesio heeft laten zien een goeie verdediger te zijn en een goeie spits. Het is een speler die overal uit de voeten kan. Ik heb in de beker een hoop geluk gehad, en daarin de hele 1e-divisietop uitgeschakeld: BinV, Hammers en Le Varte, wat Savaneta eerder uitschakelde. Ik heb geen eredivisietegenstander van formaat gekregen, wat m'n geluk is geweest. Ik ben uiteindelijk gepromoveerd, wat niemand (mezelf inbegrepen) had durven denken. Voor mij is het een fantastisch seizoen geweest. Wahlwiller is van niets iets geworden. Nou nog proberen er in te blijven.

ROLAND MATHER (FC BAL IS NIET VIERKANT):

Al met al is dit seizoen voor mijn club FC Bal is niet Vierkant toch een heel goed eseizoen geweest. Ik begon het seizoen met een selectie waarmee ik dacht dat ik een gooi zou kunnen doen naar de titel. Alleen, in de eerste drie wedstrijden kwam het manco van mijn ploeg duidelijk naar voren: ik miste een goede halfspeler. Op dat moment speelden Ronald Boeman en Nigel Mansell op de flanken, twee middelmatige spelers. Daarom werd er in sw3 een aankoop gedaan, namelijk Shinzano Nakoszhima. Hij bleek een gouden koop, want hij speelde de rest van het seizoen uit met een gemiddelde van boven de 7. Hiermee werd het probleem op de flanken gedeeltelijk opgelost, en ineens begon het team te draaien. Vanaf sw3 (1-2 verlies bij The Hammers), werd er een fantastische periode gestart. De wedstrijden tegen Wahlwiller, Amsterdam, Fortuna’97, en Lazio Zaltbommel werden gewonnen, en ineens was FC Bal is niet Vierkant koploper van de eerste divisie!! Deze reeks zette zich door met overwinningen tegen Zeeland (4-0), l’Estrella Amarilla (3-0), Bal op de Lat (3-0), en een gelijkspel bij Fox United (0-0). Bovendien werd er in de beker afgerekend met FC Zeeland, met 1-0 en 2-0 overwinningen. En door deze goede resultaten lag de periodetitel ineens in het verschiet. Met nog drie wedstrijden te gaan in de periode leek het te gaan tussen Fox United FC en mij, maar na twee domme gelijke spelen tegen Bolletje en Stompetoren FC (beide 0-0), was de spanning echt om te snijden. De voorsprong op Fox was teruggelopen tot enkel een beter doelsaldo, en bovendien lag fortuna’97 op de loer. En dus was de wedstrijd tegen OSV’97 was levensbelang. Bij winst zouden we periodekampioen zijn, en dus zeker van promotie. De uitwedstrijd bij OSV werd uiteindelijk het hoogtepunt van de clubhistorie. Dankzijj drie treffers van topscorer Fons Raven versloegen we OSV met 2-4, wat betekende dat promotie een feit was! Met deze periodetitel was het seizoen in een klap geslaagd, want de doelstelling was promotie. Het volgende goede nieuws kwam na de wedstrijd, toen bleek dat de clubleiding de tweede aankoop van het seizoen had gedaan, de 27-jarige Johan Richardson. Deze alleskunner bleek ook een goede aankoop, en speelde gedurende de tijd dat hij bij ons was dit seizoen zelfs op 5 verschillende posities. Hiermee was eigenlijk de laatste zwakke plek (Nigel Mansell) weggewerkt. En ook de tweede seizoenshelft begon uitstekend, met een 2-0 overwinning op FC Savaneta. Hierna ging het echter minder. Bij Inter kwamen we niet verder dan 0-0, terwijl er in sw20 in de beker werd verloren van Wahlwiller en in de competitie van The Hammers. En toen er ook die week daarop verloren werd (opnieuw van Wahlwiller), was de koppositie weer weg. Al gauw bleek dat de titel er niet meer inzat, en dat er een beetje rustiger aan gedaan kon worden. Er werd een beetje wisselvallig gespeeld, met o.a. duur puntverlies tegen Zaltbommel (0-0), en Bal op de Lat (3-2 verlies). Dieptepunt werd bereikt uit bij Zeeland, waar met 2-1 verloren werd. Maar in die week werd er opnieuw een aankoop gedaan, namelijk de 30-jairge Argentijn Jorge Burruchaga. En eigenlijk ging het sinds zijn komst allemaal weer goed. Door zijn komst konden spelers als Richardson en Rolando op een voor hun betere positie spelen, en het elftal begon weer ouderwets te draaien. En, na knappe overwinningen op Fox United (1-0), Fortuna’97 (2-1), l’Estrella Amarilla (1-0), en FC Bolletje (2-0) was de koppositie ineens weer heel dichtbij. Omdat koploper Savaneta en achtervolger The Hammers veel punten morsten waren Wahlwiller en mijn team ineens weer bij gekomen. Sterker nog, wij stonden gelijk met koploper savaneta, dat echter een beter doelsaldo had. Maar dat veranderde die week, toen Stompetoren met 7-0 werd afgeslacht. Deze grootste overwinning in de clubhistorie bracht ons weer terug aan kop, maar helaas duurde de competitie voor ons net een weekje te lang. Voor de beslissende wedstrijd tegen OSV misten we drie basisspelers, en waren veel spelers conditioneel aan het eind van hun latijn. De nederlaag tegen OSV kwam dan ook niet als een totale verrassing. In het eidnklassement werd hierdoor de 4e plek behaald, en volgend seizoen kunnen we in de eredivisie kijken hoe sterk we nou echt zijn. Al met al ben ik dus zeer tevreden met dit seizoen, wat zeker qua vooruitgang in de spelersgroep buitengewoon geslaagd is. Hieronder nog even wat dingen op een rijtje van dit seizoen:
Topscorer: Fons Raven met 26 goals
Assistgever: Angel Morales met 12 assists
Beste speler: Arnoud Mother met een 7.88
Totaal gemiddeld waarderingscijfer: 7.15 (= 1e plaats)
Grootste overwinning: 7-0 tegen Stompetoren FC
Grootste nederlaag: 3-1 tegen Wahlwiller en 2-4 tegen OSV’97. Dit seizoen hebben slechts 3 spelers alle 33 wedstrijden van dit seizoen meegespeeld, namelijk Ruud Konijn, Paul the Gall en Fons Raven. Er waren rode kaarten voor Angel Morales (s3), en Arthur van ‘t Runsel (s4), terwijl Arnoud Mother (4 weken), en Kill Blinton (5 weken) te kampen hadden met blessures tijdens het seizoen.
Er waren dit seizoen slechts 3 teams waarvan in de competitie beide ontmoeting gewonnen werden, namelijk Fortuna’97, Amsterdam United en l’Estrella Amarilla. Daarnaast was er slechts 1 team dat beide competitieontmoeting tegen ons won, namelijk The Hammers.

This page hosted by Get your own Free Home Page