DE ESSENTIE VAN DE ISLAM: DE GRENZEN VAN IMAN (ISLAMITISCHE GELOOFSLEER) EN KUFR (ONGELOOF).
Dit boek is een bloemlezing van: " Imân-küfür siniri tekfir meselesi " (Marifet Yayinlari, Istanbul 1984).
Schrijver: Prof. Dr. Ahmed Saim Kilavuz (Theologische Faculteit Universiteit van Uludag Bursa, Turkije)
Vertaler: Drs. Ibrahim Bayrak
VOORWOORD
INLEIDING: HISTORISCHE ACHTERGRONDEN.
2) DE BETEKENIS EN HET UITLEG VAN IMAN (GELOOF) EN KUFR (ONGELOOF).
2.1) DE BETEKENIS VAN DE TERMEN KUFR.
2.2) DE CORRELATIE TUSSEN IMAN EN 'AMAL.
2.3) DE CORRELATIE TUSSEN IMAN EN ISLAM.
2.4) TOENAME EN AFNAME VAN DE IMAN.
2.5) ZARURATI DINIYYE.
2.6) SOORTEN KUFR .
2.7) SHIRK EN KUFR.
2.8) IRTIDAD ( RIDDAH ) EN KUFR.
2.9 ) GROTE ZONDE ( KABIRAH ) KWESTIE.
[2.10) KUFR EN IMAN ZIJN VERDIENSTEN VAN DE MENS ZELF.]
3.1) INLEIDING.
3.2) TAKFIER VOLGENS DE AHL-I SUNNAH.
3.3) ONJUIST GELOOF ( AQIDAH ) DIE KUFR MET ZICH MEEBRENGT.
1) TA'WIL ( INTERPRETATIE ).
2) AQIDAH OVER ALLAH DIE KUFR MET ZICH MEE BRENGT.
6) AQIDAH OVER GEMENGDE ONDERWEPEN DIE KUFR MET ZICH MEEBRENGT
3.4) TAALGEBRUIK DIE KAN LEIDEN TOT KUFR ( ALFADH-I KUFR).
a) ALFADH-I KUFR OVER DE BASIS PRINCIPES VAN DE IMAN.
1) Alfadh-i kufr over Allâh.
2) Alfadh-i kufr over de profeten, engelen en de Dag des Oordeels.
3) Alfadh-i kufr over de Boeken en de Qur'ân.
b) ALFADH-I KUFR OVER DE SAHABA.
c) KUFR AQIDAH IN TAALGEBRUIK.
1) " INSHA'ALLAH ( als Allâh wil) ben ik muslim" kwestie istisna (uitzondering) in de îmân ].
2) Kafir zeggen tegen een muslim.
3.5) WERKEN DIE KUFR VEROORZAKEN.
1) Grote zondaar ( murtakib-i kabîrah ).
2) Houdingen die tot de symtomen van kufr worden gerekend.
3) De oorzaken van ongegrond takfir.
4) De 'ibadat van een murtad voor zijn verzaking aan de Islam.
TENSLOTTE
VOORWOORD
De lof is aan Allaahu Ta`ala . Wij prijzen Allaahu Ta`ala en vragen Zijn hulp en vergiffenis. Wij zoeken onze toevlucht bij Allaahu Ta`ala voor al het kwade die van de shaytan (satan) en onze nafs (ego) komt. Als Allaahu Ta`ala iemand op de rechte weg leidt, is niemand in staat hem te misleiden. En als Allaahu Ta`ala iemand misleidt, is niemand in staat hem op het rechte pad te krijgen. Wij getuigen dat er geen godheid is dan Allaahu Ta`ala en wij getuigen ook dat Muhammad (sas) Zijn dienaar en Zijn Gezant is.
As-salaat (gebeden) en as-salaam (groetenis) zijn voor de laatste der Rasoel (Boodschapper) en de Nabie (profeet) van Allaahu Ta`ala, Muhammad Mustafa (sas). As Salaam aan hem die de mensheid uit de duisternis van ongeloof en onrecht heeft gehaald en As Salaam aan een ieder die zijn boodschap volgt.
We kunnen het onderwerp van ethico-religieus concept in de Qur'aan op een aantal verschillende manieren benaderen. We kunnen starten vanuit de uitgebreide en nauwkeurig beschreven Shari`ah (Islamitische Wetgeving). Deze regelt alle fasen, tot in de kleinste detailles, in menselijk leven. De basis van deze Wet wordt gevormd door de Qur'aan en de Sunnah van Rasoel'lullaah (sas) en de Rechtgeleide khaliefen (`Aboe Bakr (ra), `Umar (ra), `Uthmaan (ra) en `Alie (ra). Of we kunnen starten vanuit de minder uitgebreide theologie (kalaam). Deze bestaat uit theoretische verhandelingen van de basis principes waarin een gelovige (mu'min) zou moeten geloven, welke houding hij tegenover Allaahu Ta`ala zou moeten aannemen en hoe hij volgens de voorschriften van zijn godsdienst (dien) zou moeten leven. In dit werk zulen we volgens de beide methodes te werk gaan.
Voor we beginnen willen we een belangrijk probleem uit een zetten. We moeten altijd voorzichtig zijn bij het vertalen van de Islamitische termen in het Nederlands of in welk niet-Arabische taal dan ook. Zo wordt bijvoorbeeld de term "dien" wel vertaald door "godsdienst" en "iemaan" door geloof of "kufr" door "ongeloof". Maar de begrippen in kwestie dekken elkaar niet volledig. Dit geldt voor alle vertalingen van Islamitische termen, en het is goed er al in het begin met nadruk op te wijzen, want bij onze verdere studie hebben we er steeds weer mee te maken: de waarden die door deze termen worden aangeduid hebben hun eigen specifieke muslim karakter. In niet-Arabische talen kan men meestal een vertaling ervan geven die de werkelijke betekenis benadert. Verder wordt in het westen aan deze termen een joods-christelijke begrips inhoud gegeven. Doch de overeenkomstige muslim begrippen hebben een eigen inhoud en sfeer. Daarom hebben wij in dit werk en ook in andere werken de Arabische benaming van deze termen vermeld.
DE GRENZEN TUSSEN GELOOF (IMAN) EN ONGELOOF (KUFR)
1) INLEIDING: HISTORISCHE ACHTERGRONDEN.
Een van de belangrijkste zaken binnen de muslim gemeenschap ('ummah) die de Islâmitische geleerden ('ulamâ') door de eeuwen heen heeft beziggehouden is de zogenaamde "takfîr" of "ikfâr" kwestie. De betekenis van takfîr of ikfâr is: iemand die tot een gelovige (muslim) behoort, een huichelaar (munafiq), een ongelovige (kafir) of een goddeloos (mushrik) wordt. De Profeet (s.a.s.) heeft tijdens zijn leven niemand met takfîr belastigd. Zijn doel was de mensen om hem heen in een korte tijdsbestek te islamitiseren. Vanwege zijn tolerantie zien we dat hij zijn doel in 23 jaar heeft bereikt. Immers elk probleem werd tot zijn dood via de goddelijke openbaring (wahy) opgelost.
Tijdens het kalifaatschap van `Alî (r.a.) zien we voor het eerst in de Islâmitische geschiedenis het takfîr probleem. Een groep die zich Kharidjieten noemden begonnen met de takfîr. Deze barbaarse en kennisloze mensen hebben de nobele Qur'ân en zijn boodschappen, de doelstellingen van de Islâm en de bedoelingen van de Profeet (s.a.s) niet helemaal begrepen. Ze klampten zich vast aan de letterlijke betekenis van de Qur'ân en de Hadîth (de overleveringen van de Profeet (s.a.s) en degenen die niet hetzelfde dachten als zij, én zelfs mensen die tot hun groep behoorden, zijn voor ongelovige uitgemaakt. Volgens deze groep werd men een afvallige (murtad) als men een grote zonde beging. Een tegenpool van deze groep waren de Murdjieten. Ze waren van mening dat men in dit aardse leven geen oordeel kon vellen over de geloofspositie van een muslim, die een grote zonde beging. Alleen in het hiernamaals kon dit bekend worden. Een derde groep die een compromis tussen de boven genoemde groepen probeerde te sluiten waren de Mu'tazilieten, die voornamelijk de rede gebruikten bij het oplossen van geloofszaken. Zij waren van mening dat muslims, die een grote zonde begingen, in een toestand verkeerden dat tussen ongeloof en geloof in stond, namelijk fisq, dus een derde dimensie in de geloofspositie. Ze zeiden dat de fâsiq (zondaar) hier op aarde als een lid van de gemeenschap ('ummah) bleef maar in het hiernamaals, indien hij zich niet beterde door berouw (tawba), tot het eeuwige hellevuur veroordeeld zou worden.
Metname in het begin van de vierde eeuw na Hidjrah hebben Ahl-i Sunnah wal Djama'ah (mensen die Rasullullahs (s.a.s) traditie en de muslim gemeenschap volgen) theologen waaronder Imâm al 'Asharî en Imâm al Mâturidî zich tegenover de bovengenoemde en vele andere groepen gesteld, de zogenaamde Ahli Bid`ah (mensen van de nieuwlichterij). Ze hebben de geloofszaken m.b.v. Qur'ân, Hadîth, idjmah (consensus) en qiyâs (vergelijking) enerzijds en de rede anderzijds proberen te ondersteunen om de 'ummah tegen de nieuwlichterij (bid`ah) te beschermen. De opvolgers van deze twee imâms hebben hun werk voortgezet.
Dit werk is een bloemlezing van het proefschrift van Professor Dr. Ahmed Saim Kilavuz (professor aan de theologische faculteit van de universiteit van Uludag Bursa Turkije) onder de Turkse titel :" Imân-küfür siniri tekfir meselesi " (Marifet Yayinlari, Istanbul 1984). In het eerste gedeelte worden de betekenissen van de termen imân en kufr behandeld, in het tweede gedeelte de dimensie en de grenzen van takfîr en in het derde en tevens het laatste gedeelte de consequenties van takfîr. In dit boek zullen wij voornamelijk het eerste en het tweede gedeelte van zijn proefschrift behandelen. Alles wat tussen [..] staat is door mij toegevoegd.
De wilskracht komt van onze zijde en het succes komt alleen van Allaahu Ta`ala, Rabbu'l `aalamien (Heer van al het geschapene).
