เรื่องขำขัน ชุดที่ 2

ฟังจากรายการวิทยุเมื่อวานนี้ เรื่องมีอยู่ว่า ....

กาลครั้งหนึ่ง มีหนุ่มสาวชาวบ้านป่า คู่หนึ่ง เกิดปิ้งปั้ง รักใคร กลมเกลียว หน่อมแน้มกันอยู่ แต่ทางพ่อของสาวเจ้า กลับไม่ ชอบหนุ่มที่มาติดพันลูกสาวตนอยู่ เพราะว่าหนุ่มคนนั้นมี ฐานะยากจน กำพร้าพ่อแม่ อาศัยอยู่กับตายายในกะท้อมพุๆ
ดังนั้น พ่อของสาวเจ้า จึงกีดกัน ขว้างกัน ขัดขวาง ทุกวิธีทาง ไม่ให้ทั้งคู่ได้พบกัน แต่ทั้งคู่ ก็แอบไปพบกันอยู่เป็นเนืองๆ เป็นประจำ เหมือนเด็กสมัยนี้ ... เล้ยยย..
อยู่มาวันหนึ่ง พ่อของสาวเจ้าก็ดอดไปพบทั้งคู่ แอบไปจูจี๋ ดูดี๋ ดื่มด่ำกันอยู่ จึ่งเกิดความโมโห แล้วก็เข้าไปทำร้ายหนุ่มคนนั้น แต่หนุ่มคนนั้นก็มิได้ทำการต่อสู้ใด ๆ เพียงแต่วิ่งหนีไปรอบๆ แถวนั้น จนพ่อของสาวเจ้า ไปสะดุดตอไม้ หัวกระแทกหมอน ตาย... เอ้ย หัวกระแทนตอตาย... คร๊อก
แต่ก่อนตาย พ่อของสาวเจ้าได้เอ่ยปากสั่งเสีย(แช่ง) กับลูกสาว ไว้ว่า ไม่ให้ทั้งคู่ได้แต่งงานกัน หากทั้งคู่ได้แต่งงานกัน หรือ อยู่ร่วมกัน ขอให้มีอันเป็นไป ต่าง ๆ นา มิฉะนั้นตัวเองจะตาย นอนตาไม่หลับ เพราะมีลูกอกตัญญู......คร๊อก
ดังนั้น ทั้งคู่จึงต้องแยกกันอยู่ แต่ทั้งคู่ก็ยังรู้สึกรักกันอยู่ เวลาผ่านไป..........ทั้งคู่อดคิดถึงกันไม่ไหวจึงมาพบกันอีก ครั้งหนึ่ง และสัญญาว่า หากชาติหน้ามีจริง ถ้าได้พบกันอีก ถ้าสาวเจ้าร้องไห้ออกมา ขอให้ทางหนุ่มแสดงความรักออก มา หลังจากนั้น ทางสาวเจ้าก็ไปกระโดดหน้าผาตาย ส่วน ทางเจ้าหนุ่ม ก็ตรอมใจตายในเวลาต่อมา
ด้วยอานิสงฆ์อันประเสริฐ....(คล้ายๆ นิทานชาดก)
ทางสาวเจ้าก็ไปเกิดเป็นนางฟ้า เมื่อนางฟ้าคิดถึงหนุ่มคน รักก็จะร้องไห้ ออกมาเป็นฝน ส่วนหนุ่ม ก็ไปเกิดเป็นดิน เมื่อใดที่มีฝนตกลงมา ก็จะแสดงความรักแท้ ด้วยการ มีต้นเห็ดงอกออกมาจากพื้นดิน (เรียกว่าดอกดิน-เป็นดอก ไม้ของดิน)........ซึ้ง.......
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้
แต่พักนี้รู้สักนางฟ้าจะคิดถึงแควนบ่อยจังเลย ร้องไห้ทุกวัน...

จบแย้วจากคุณ :จัยลอย

เรื่องมีอยู่ว่า แม่ชีคนหนึ่งไปตรวจร่างกายที่รพ.แห่งหนึ่ง การตรวจก็มีการเจาะเลือดตรวจด้วย ระหว่างรอผลตรวจ ก็มีหญิงสาวนางหนึ่งซึ่งมาตรวจเลือดเหมือนกันรอผลตรวจอยู่ด้วย โชคร้าย ของแม่ชีที่พยาบาลผิดพลาดสลับผลการตรวจของแม่ชีกับหญิงสาวคนนั้น หมอเห็นผลก็เรียกแม่ชี เข้ามาแล้วว่า "แม่ชี นี่แม่ชีกำลังท้องนี่" แม่ชีกล่าวอย่างตกใจว่า "นี่สมัยนี้นะ แม้แต่เทียนไขก็ยังไว้ ใจไม่ได้เลยหรือนี่"
ก็เรียก

โดยคุณ :pc

เศรษฐีคนหนึ่ง มีลูกสาวสวยมาก จึงขุดคลองไว้รอบบ้าน แล้วเอาจรเข้มาเลี้ยงไว้ เพื่อป้องกันใครจะมาจีบลูกสาว แล้ววันนึงต้องการหาคู่ให้ลูกสาว จึงจัดงานขึ้นที่บ้าน เพื่อให้ชายหนุ่มผู้กล้าหาญมาชุมนุนกัน เพื่อหาคู่ให้ลูกสาว โดยเค๊าได้ประกาศว่า
"ใครที่สามารถว่ายน้ำข้ามฝั่งมาที่บ้านข้าได้ จะยกลูกสาวให้ "
พูดจบก็มีชายหนุ่มคนหนึ่ง กระโดดตูมลงมา แล้วก็ว่ายน้ำ ฝ่าฝูงจรเข้นับร้อยตัว มาจนถึงฝั่งบ้านของเศรษฐีได้ เศรษฐี จึงได้ถามว่า เจ้ามีของดีอะไรหรือถึงสามารถ ทำเช่นนี้ได้ ชายหนุ่มคนนั้นจึงตอบว่า
"ก่อนที่ข้าจะตอบ ข้าขอถามก่อนว่า เมื่อกี้นี้ใครถีบตูลงมา"
จบ

จากคุณ :นายมะขาม

พันศักดิ์ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกเขยที่เคารพแม่ยายมากที่สุดจนเป็นที่รู้ดีในหมู่เพื่อนๆว่า เขาจะไม่ยอมให้ใครๆ มาแตะต้องแม่ยายสุดเคารพของเขาเลย ก็ขนาดล่าสุดนี้แม่ยายของเขาเป็นลมล้มลงในห้องน้ำเขายังไม่ยอมเข้าไปแตะเลย รอจนสามวันหลังจากนั้นจึงยอมให้ปอเต็กตึ้งเข้าไปเก็บ
มีความสุขมากๆนะขอรับ สวัสดีครับ BYE BYE

จากคุณ :กะลาตาเดียว

สมชาย กับ สมศักดิ์ เป็นเพื่อนซี้คบกันมานานถึง 10 ปี วันหนึ่ง .....
สมชาย---- สมศักดิ์..อึม.! เรามีเรื่องที่จะต้องสารภาพกับนายน่ะ..
สมศักดิ์---- ว่ามาเลย สมชาย เราพร้อมแล้วล่ะ..
สมชาย---- เอ่อ! คือ เอ่อ! จะอธิบายอย่างไรดีล่ะ.. เอางี้ก็แล้วกัน. เอ้อ.. ถ้าผู้หญิงเปรียบ เสมือนสีเหลือง แล้วผู้ชายเปรียบ เสมือนสีน้ำเงิน..ตัวเราเองก็คือสีเขียวน่ะ..สมศักดิ์..
สมศักดิ์---- อึม.! เราก็มีเรื่องจะสารภาพนายเหมือนกัน สมชาย..
สมชาย---- นายเข้าใจเราแล้ว..ดีใจจัง..นายว่ามาเลยสมศักดิ์ เราพร้อมแล้วล่ะ..
สมศักดิ์---- คือเราตาบอดสีว่ะ.. สีเขียวมันเป็นไงฟ่ะ..8(^_*)8

จากคุณ :note

- โลกอนาคต -
ในปี 2,222 นาย ถุย กับ นส. ชิต เข้าไปจอดยาน ณ ดาวอังคาร หลังจากที่ใช้เวลาในการเดินทางมานานหลายล้านไมล์ ทั้งสองได้พบคู่สามีภรรยาชาวโลกพระอังคาร และได้สนทนากันเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง ไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งสุดท้ายมาคุยกันเรื่อง Sex นส.ชิตผู้สงสัยอย่างมากว่าชาวอังคารเค้าทำกันอย่างไร ถามกับชาวอังคารทั้งสอง " ก็เหมือนกับที่มนุษย์ทำกันนั่นแหละ" ชาวอังคารตอบ หลังจากคุยกันจบ ทั้งสองคู่ก็ตกลงจะลองแลกคู่กันไปคนละที่ นส.ชิต ไปกับหนุ่มดาวอังคาร และนายถุยไปกับสาวดาวอังคาร
เมื่อมาถึงห้องนอนของชาวดาวอังคาร นส.ชิตพบว่าหนุ่มดาวอังคารมีอวัยวะตรงส่วนนั้น อันนิดเดียว ประมาณ 1 ใน 10 ของปรกติ
"ชั้นไม่คิดว่ามันจะ Work หรอกนะ" นส.ชิตบอก
"ทำไมล่ะ" หนุ่มดาวอังคารถาม "เป็นอย่างไงหรือ"
"เอ่อ....." เธอตอบ "ขนาดมันยาวไม่พอสำหรับฉันนะ"
"ไม่มีปัญหา" เขาพูด พร้อมกับ เริ่มขบวนการ ตบไปที่ศีรษะของตัวเองอย่างแรง ทุกครั้งที่ตบลงไปบนศีรษะ อวัยวะของเขาก็ยาวขึ้นเรื่อยๆจนกระทั้งเป็นที่พอใจของ นส.ชิต
"เอ่อ......" เธอบ่นต่อ "ค่อนข้างจะน่าพอใจแล้วนะ แต่....มันยังผอมไปหน่อยนึง "
"ไม่มีปัญหา" หนุ่มอังคารตอบ พร้อมทั้งใช้มือดึงหูทั้งสองข้าง ทุกครั้งที่ดึงหูออก ขนาดของเขาก็เริ่มโตขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง เป็นที่น่าตื่นเต้นสำหรับ สาวๆ
"ว้าว!!" เธออุธานออกมา หลังจากนั้นทั้งสองก็ขึ้นเตียงและ Making love อย่างเปรมปรีย์
วันต่อมา ทั้งคู่ กลับคืนมาสู่คู่ของตน ตามปรกติ นายถุยพูดกับนส.ชิตว่า "เป็นไงบ้างดีไหม?"
นส.ชิตตอบ "เยี่ยมที่สุดเลย แล้วของเธอล่ะ"
นายถุยทำหน้าเศร้าและตอบว่า "สำหรับฉันนะ มันน่ากลัวจริงๆ ฉันได้รับแต่ความเจ็บปวด"
"เจ้าหล่อน พยายามดึงหูฉันตลอดเวลา แล้วก็ตบหัวฉันไปด้วย ตลอดทั้งคืน"
จากคุณ :ขี้เกียจ log

ชายคนหนึ่งขณะเดินไปตามถนน สังเกตเห็นคนงานสองคนที่อยู่เกาะกลางถนน คนหนึ่งกำลังขุดดินอยู่ ส่วนอีกคนข้างหลังก็เอาดินที่ขุดไปกลบในรูเดิม ทั้งสองทำอย่างนั้นอยู่นานมาก จนชายคนนี้ทนสงสัยไม่ไหวจึง เข้าคุยกับชายคนที่ขุด
"เฮ้ ผมเข้าใจนะว่างานคุณน่ะหนักมาก แต่รู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่ คุณน่ะขุดหลุม แต่ไอ้หมอนั่นที่อยู่ หลังคุณน่ะ ก็คอยเอาดินใส่เข้าไปในหลุมเหมือนเดิม
คนขุดหลุมตอบ "เฮ้พวก เราทำตามหน้าที่เราถูกแล้ว แต่ว่า วันนี้ไอ้คนที่คอยเอาต้นไม้ลงปลูกมันป่วยน่ะสิ"

วันที่ประธานาธิบดีคลินตันไปเยี่ยมชมโรงเรียน ในห้องเรียนของชั้นป.1 คลินตันถามเด็กเกี่ยวกับคำว่า "โศกนาฏกรรม"
"เอาล่ะพวกหนู ใครพอจะยกตัวอย่างโศกนาฏกรรมได้บ้าง"
เด็กชายคนหนึ่งยกมือขึ้น "โศกนาฏกรรมก็คือ วันหนึ่ง เพื่อนที่ผมรักที่สุดกำลังเล่นอยู่ริมถนน แล้วก็มีรถบรรทุกคันใหญ่ ขับมาชนเขา แล้วเขาก็ตายฮะ"
"โอ นั่นไม่ได้เรียกว่าโศกนาฏกรรมนะหนู เขาเรียกว่า "อุบัติเหตุ" ต่างหาก เอาล่ะ ใครยกตัวอย่างได้ดีกว่านี้บ้าง"
เด็กผู้หญิงอีกคนยกมือ " โศกนาฏกรรมก็คือ รถบรรทุกเด็กนักเรียน 50 คน วิ่งตกเหว ทุกๆ คนในรถตายหมดเลยค่ะ"
"นั่นก็ไม่ใช่โศกนาฏกรรมอีกนั่นแหละ เขาเรียกว่า "ความเสียหายใหญ่หลวง" นะหนู เอ้า คนต่อไปว่ามาอีกซิ"
คราวนี้ ห้องทั้งห้องเงียบ ไม่มีใครกล้ายกมืออีก
"เอ้า ทำไม ในห้องนี้ไม่มีคนรู้จักโศกนาฏกรรมเลยเหรอเนี่ย" คลินตันเริ่มหงุดหงิด
ทันใดนั้น เด็กผู้ชายใส่แว่นหนาเตอะท่าทางเหนียมอายค่อยๆ ยกมือขึ้น พร้อมกับพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า
"เครื่องบินที่บรรทุกประธานาธิบดี คลินตันกับฮิลลารี คลินตัน ระเบิดกลางอากาศ นั่นแหละฮะคือโศกนาฏกรรม"
"ยอดมาก" คลินตันพอใจกับคำตอบ "ยอดเยี่ยม เอาล่ะ ไหนลองบอกหน่อยสิว่าทำไมถึงเรียกเหตุการณ์นั้นว่าเป็นโศกนาฏกรรม"
"ครือว่า.." เด็กชายเงียบไปสักครู่ "ผมว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ แล้วก็ไม่ได้เป็นความเสียหายใหญ่หลวงฮะ"

จากคุณ :Ambrosia

ครั้งเมื่อ กาลิเลโอ กำลังทดลองเกี่ยวกับแรงดึงดูดของโลกอยู่ UFO. ได้ผ่านมาพบ เข้าพอดี มนุษย์ต่างดาวได้นำ UFO ลงจอด แล้วมนุษย์ต่างดาวคนหนึ่งก็ออกมาทักทาย กาลิเลโอ... เมื่อคุยกันได้พักหนึ่งเกิดความสนิทสนม.. กาลิเลโอ ก็เล่าถึงการทดลอง ต่างๆของเขา..รวมทั้งทฤษฎีต่างๆที่เขาค้นคิดขึ้นมา... มนุษย์ต่างดาว คุยได้สักพักก็ขอตัวกลับ. เขาทึ่งในตัวกาลิเลโอเป็นอย่างมาก..เขาได้ขึ้นยาน แล้วได้ไปคุยกับเพื่อน
มนุษย์ต่างดาว2--- เป็นไงบ้าง นายไปพบอะไรมา..
มนุษย์ต่างดาว1--- น่าทึ่งว่ะ..!! ลิงที่นี่เก่งกว่าลิงที่ดาวเราว่ะ..8(^^)8

จากคุณ :note

กระทาชายนายหนุ่ม 2 คนถึงเวลาใกล้เที่ยงจึงออกไปกินข้าวก่อนเวลาพักเที่ยง เดินออกไปพลาซาร์ใกล้ที่ทำงาน พร้อมกับจิบเบิียร์ไปเรื่อยๆ นานแค่ไหนไม่รู้ออกมาจากร้านในสภาพที่ทั้งคุ๋เดินเป๋ไปเป๋มา กอดคอกันจะล้มแหล่มิล้มแหล่
คนที่ 1 : เฮ้ยพวก ราวยังเพิ่งกีนข้าวแล้วก็เบียร์อีกนิดหน่อย จ้าวนายม่ายว่าอยู่แล้ว ราวข้าวไปกินต่อกันดีกว่า
คนที่ 2 : ไม่อาวว่ะ กันมาวมึนหัวแย่ เดี๋ยวจะข้าวปายฉ่งงานห้ายจ้าวนาย ฉงฉัยป่านนี้รอเราแย่แล้วว่ะ ฮะฮ่า เอิ้ก..
คนที่ 1 : เอ้ย นายนี่มันโง่เจงๆ นี่มันเพิ่งเที่ยงแกเงยหน้ามองดูซิ ดวงอาทิตย์อยู่ตรงหัวเราเป๋งเลย กลับไปต่อดีกว่า เอิ้ก
ก่อนที่คนที่ 1 จะดึงแขนกันกลับเข้าไปที่เดิม ชายคนที่สองก็เงยหน้าขึ้นไปดู ขยี้ตาตัวเองพร้อมตะโกนอย่างตกใจ
คนที่ 2 : เอ๊ยนั่น มันดวงจันทร์นี่หว่า ม่ายช่ายดวงอาทิตย์ ว้อย อ้ายโง่ เอิ้ก....
ทั้งคู่ต่างเถียงกันไม่ยอมกันว่าเป็นอะไรระหว่างดวงจันทร์กับดวงอาทิตย์ และแล้วก็ตุหรัดตุเหร่มาถึงยามคนหนึ่งที่นั่งหลับพิงเสาไฟฟ้าอยู่
คนที่ 2 : เอางี้ ราวห้ายคนนี้ตัดสินดีมั๊ยว่ามันเป็นอะไรกันแน่ นี่คูณๆ คูณช่วยดูเซ๊ว่าอ้ายข้างบนหัวคุณน่ะ เปนอะไรดวงจันทร์หรือว่าดวงอาทิตย์
ว่าแล้วขี้เมาก็ชี้มือขึ้นบนท้องฟ้าด้วยความเมามือชี้สะเปะสะปะ วนไปเวียนมา ยามงัวเงีย(สงสัยดูบอลดึก)ขึ้นมาขยี้ตาเล็กน้อย ส่ายหน้าตามมือที่ชี้ไปชี้มา แล้วรีบพยุงชายทั้งคู่ไว้ก่อนที่จะลงไปกองในคูน้ำข้างล่าง พร้อมกับบอกอย่างสุภาพที่สุดว่า
"เอ้อ อันนี้ผมก็ไม่ทราบนะครับว่าเป็นดวงอาทิตย์รึดวงจันทร์ เพราะผมไม่ใช่คนแถวนี้"

จากคุณ :ไม่ใช่คนแถวนี้

บาร์เทนเดอร์เห็นชายคนหนึ่งนั่งเศร้า กินเหล้าคนเดียว จ จึงถามว่าเป็นทุกข์เพราะอะไร
ชายหนุ่มตอบ ผมพึ่งรู้ว่าลูกชายคนโตเป็นเกย์
บาร์เทนเดอร์ ตอบ โธ่เรื่องแค่นี้ไม่น่าเป็นทุกข์ร้อนอะไรเลย คุณลองกลับไปกล่อมเขาดู ผมว่าเขาต้องเลิกนิสัยนี้ได้แน่ๆ
บ่ายวันต่อมา ชายหนุ่มคนเดิมก็กลับมาอีกครั้ง พร้อมทั้งดื่มหนักกว่าเดิม
บาร์เทนเดอร์จึงถาม ไง กล่อมเขาไม่สำเร็จหรือครับ
ชายหนุ่มตอบ เพราะเรื่องนี้แหละ ทำให้ผมรู้เพิ่มว่า ลูกชายคนเล็กก็เป็นเกย์อีกคน
บาร์เทนเดอร์ปลอบ เอ้าผมเลี้ยงคุณ 1 แก้ว คุณไปกล่อมพวกเขาใหม่นะ

วันถัดมา ชายหนุ่มก็เดินคอตกกลับมาหาบาร์เทนเดอรื์อีกครั้ง
อะไรกัน นี่บ้านคุณไม่มีใคร พิศวาสหญิงบ้างเลยซักคนหรือ
ชายหนุ่มตอบเสียงดัง มีซิ เมียผมไง
จาก นสพ. สยามโพสต์
จากคุณ :biggy@thaimail.com

ชายหญิงคู่หนึ่งเดินเข้ามาในร้านอาหารที่ปิดป้ายประกาศไว้ว่า "ร้านอาหารที่ถูกสุขอนามัยที่สุดในโลก" พนักงานจะยืนรอตามโต๊ะ และใช้ที่คีบในมือหยิบ เมนูมาส่งให้ อุปกรณ์ต่างๆจะทำด้วยเงิน และถูกนำมาวางบนโต๊ะด้วยที่คีบ เมื่อเขาถามพนักงาน ก็ได้คำตอบว่า ทุกๆครั้งพนักงานทุกคนจะใช้ที่คีบในการทำงานบนโต๊ะอาหารเสมอ นั่นทำให้ร้านนี้อ้างได้ว่าเป็นร้านที่ถูกสุขอนามัยที่สุดในโลก
ระหว่างการรับประทานอาหาร เขาสังเกตเห็น พนักงานชายคนหนึ่งมีเชือกผูกจากปกเสื้อลงไปในกางเกงของเขา ชายผู้นั้นจึงถามพนักงานถึงเชือกเส้นนี้ พนักงานอธิบายว่า เขาผูกเชือกเส้นนี้ไว้เพื่อ เวลาที่เขาเข้าห้องน้ำไปปัสสาวะ จะได้ไม่ต้องใช้มือจับอวัยวะสำคัญ นี่ก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้รู้สึกถึงความสะอาดอีกอย่างหนึ่งที่ร้านนี้คำนึงถึง
ทั้งคู่ประทับใจมากกับทุกๆอย่างที่แสดงถึงความสะอาดถูกสุขลักษณะ อย่างไรก็ตามหลังจากนั้น ชั่วครู่หนึ่ง ชายคนนั้นเริ่มสงสัย จึงเรียกพนักงานคนนั้นมาถามใหม่อีกครั้งหนึ่ง
"ผมสงสัยจังเลยว่า คุณใช้เชือกดึงมันออกมา แล้วเวลาที่คุณเสร็จแล้วน่ะคุณทำอย่างไงล่ะที่จะนำมันกลับเข้าไปในกางเกง"
"ท่านลืมคิดไปใช่มั๊ยครับว่า.....ผมมีที่คีบอยู่กับตัวตลอดเวลา" พนักงานตอบ

จากคุณ :Mars

ชายอ้วนคนหนึ่งเห็นประกาศโฆษณาในหนังสือพิมพ์ว่า จะสามารถลดน้ำหนักให้ได้ในเวลาวันเดียว โดยคิด ปอนด์ละ 1 ดอลลาร์ เขาจึงตัดสินใจโทรไปหาบริษัทช่วยลดความอ้วนอันนี้ เมื่อโทรติดมีคนรับสายและถามว่า "คุณต้องการลดน้ำหนักเท่าไหร่ครับ" " 10 ปอนด์ " ชายอ้วนตอบ
สายตอบมาว่า "ดีมาก, โปรดบอกเบอร์บัตรเครดิตของคุณมา แล้วเราจะส่งพนักงานไปหาที่บ้านพรุ่งนี้เช้า"
วันต่อมาเวลา 9:00 น. มีคนมาเคาะที่ประตูบ้าน ชายอ้วนเปิดประตูออก พบว่ามีสาวน้อยนางหนึ่งยืนเปลือยการล่อนจ้อนอยู่ที่ประตูบ้าน ที่คอของเธอมีป้ายแขวนไว้เขียนว่า "ถ้าคุณจับฉันได้ ฉันจะให้รางวัล"
หลังจากนั้นชายอ้วนก็วิ่งไล่ตามสาวเปลือยไปตามที่ต่างๆในบ้าน ข้างล่าง, ข้างบน , กระโดดข้ามโซฟา, วิ่งเข้าครัว ฯลฯ ในที่สุดเขาก็จับเธอได้ และมีความสุขกับเธอ เมื่อเสร็จแล้ว เธอจึงพูดกับเขาว่า " เร็วเข้า, ลองไปวัดน้ำหนักของคุณกัน" เขาทำตาม และพบว่าน่ามหัศจรรย์จริงๆ เขาลดไปได้ 10 ปอนด์ ในเวลาแค่ครึ่งวัน
ในตอนเย็นวันนั้นเขาจึงโทรกลับไปที่บริษัทเดิมอีก ชายผู้รับสายถาม
"คราวนี้คุณต้องการลดน้ำหนักเท่าไหร่ครับ"
"ผมต้องการลดมากขึ้นกว่าเดิม, เอาซัก 20 ปอนด์เป็นไง" ชายอ้วนพูด
"ดีครับ, เราจะหักเงินตามหมายเลขเครดิตคาร์ดของคุณ แล้วจะส่งพนักงานไปที่บ้านในวันพรุ่งนี้ตอนเช้า ขอให้โชคดีครับ"
เช้าวันต่อมา เวลา 8:00 ก็มีหญิงสาวคนใหม่ที่สวยกว่าเดิมมาเคาะประตูบ้านอีกเช่นเดิม เธอมีป้ายแขวนไว้ที่คอเขียนไว้ว่า "ถ้าจับฉันได้ คุณจะทำอะไรกับฉันก็ได้"
คราวนี้ เธอล่อหลอกชายอ้วนมากกว่าเดิม ทำให้เขาใช้เวลานานขึ้นในการวิ่งไล่จับ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็จับเธอได้ และ กลับไปวัดน้ำหนัก "โอ้โห, วิเศษจริงๆ ฉันลดได้ 20 ปอนด์ อย่างมีความสุข" ชายอ้วนพูดด้วยความพึงพอใจ หลังจากนั้นในตอนเย็นเขาจึงโทรไปที่บริษัทฯอีกครั้งและพูดว่า "คราวนี้ผมอยากลดมากกว่าเดิมอีก เอา 50 ปอนด์เลย" ชายอ้วนพูด ในใจเขาคิดถึงสาวคนใหม่ที่สวยกว่าวันนี้อีก "ห้าสิบปอนด์ เลยเหรอะ!" พนักงานทำเสียงดัง "นั่นมันเป็นไปไม่ได้นะคุณ จะให้มันลดในครั้งเดียวยากมาก" ชายอ้วนเริ่มไม่พอใจ และพูดว่า "นี่นาย, เอาเบอร์บัตรเครดิตฉันไปเลย แล้วพรุ่งนี้รีบส่งพนักงานมาหาฉันให้ได้ในตอนเช้า" เขาพูดด้วยเสียงอันดัง และรีบวางหู
ในเช้าวันต่อมา เวลา 7:00 น. เขาได้ยินเสียงเคาะประตู เลยรีบวิ่งไปเปิดประตูทันที ทันใดนั้นเขาพบว่า มีลิงกอริลล่าตัวผู้ สีดำทมึน ยืนอยู่หน้าประตูบ้าน มีป้ายแขวนอยู่ที่ขอเขียนไว้ว่า
"ถ้าฉันจับแกได้ แกจะต้องเป็นของฉัน"
อ๊ากกกกกกก.................................

จากคุณ :Mars

ในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่ง มีบาทหลวงคนหนึ่งเคร่งศาสนามากและมีความคิดว่า
"เมื่อเขาศรัทธาในพระเจ้า พระเจ้าก็จะไม่ทอดทิ้งเขา" วันหนึ่งเกิดพายุใหญ่ น้ำเริ่มท่วมเมือง ทางการจึงส่งเรือกู้ภัยเพื่อมาช่วยเหลือคนที่ประสบภัยในหมู่บ้าน เรือกู้ภัยลำแรกก็มาหลังจากน้ำท่วมได้ถึงชั้นหนึ่ง เมื่อผ่านมาทางโบสถ์
พนักงานกู้ภัย : พ่อขึ้นเรือหนีน้ำไปด้วยกันเถอะ..ตอนนี้น้ำกำลังสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
บาทหลวง : ไม่เป็นไรลูกไปรับคนอื่นก่อนเถอะ พ่อยังขึ้นไปอยู่ชั้นสองได้ พระเจ้าไม่ทอดทิ้งพ่อหรอก
หลังจากนั้นไม่นานน้ำก็ท่วมถึงชั้นสองหน่วยกู้ภัยก็มาหาบาทหลงท่านนี้อีก
พนักงานกู้ภัย : พ่อขึ้นเรือมาด้วยกันเถอะ.....อันตรายมากพายุไม่มีท่าทีว่าจะสงบเลย
บาทหลวง : ไม่เป็นไรลูกไปรับคนอื่นก่อนเถอะ พ่อไม่เป็นไรหรอก พ่อศรัทธาในพระเจ้า พระเจ้าไม่ทอดทิ้งพ่อหรอก
ต่อจากนั้นไม่นานน้ำท่วมถึงหลังคาหน่วยกู้ภัยก็มาหาบาทหลวงที่โบสถ์อีก ก็เห็นบาทหลวงยืนอยู่บนหลังคาโบสถ์
พนักงานกู้ภัย : พ่อขึ้นเรือมาเถอะน้ำไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย พ่อก็ไม่มีที่ให้หนีแล้วนะ ไป ไปด้วยกันเร็ว
บาทหลวง : ไม่เป็นไรลูกไปรับคนอื่นก่อนเถอะ พระเจ้าไม่ทิ้งพ่อหรอก
หลังจากหน่วยกู้ภัยจากไปไม่นานน้ำท่วมมิดหลังคาโบสถ์ กระแสน้ำได้พัดพาร่างบาทหลวงหายไปกับสายน้ำ บาทหลวงที่เครงศาสนา ศรัทธาในพระเจ้า และกระทำดีมาตลอดเมื่อเสียชีวิตแล้วจึงได้ขึ้นสวรรค์
เมื่อได้ขึ้นสวรรค์บาทหลวงท่านนี้ได้พูดกับพระเจ้าว่า
บาทหลวง : ลูกศัทธาในพระเจ้า และก็กระทำดีมาตลอดไม่เคยบกพร่องเลย ทำไมเวลาที่ลูกมีเรื่องเดือดร้อนพ่อจึงไม่ช่วยลูก
พระเจ้า : "ก็พ่อส่งเรือไปช่วยต้อง 3 ลำแล้ว ทำไมลูกไม่ขึ้นมา"

จากคุณ :แหลม

สมชายเคยมีฟาร์มเลี้ยงสุนัข แต่บังเอิญกิจการไม่ดี เขาเลยต้องหยุด และหันไปทำงานเป็นพนักงานเสริฟอาหารใน ภัตตาคารแทน เขากะว่าพอเก็บเงินได้มากหน่อยก็จะเปิดกิจการฟาร์มสุนัขอีกครั้งหนึ่ง
หลังจากที่ทำงานในตำแหน่งพนักงานเสริฟได้สองสามวัน สมชายก็พูดกับเจ้าของร้าน "ผมเป็นพนักงานเสริฟ ที่ฝีมือไม่เลวเลยใช่ไหม"
"เอ่อ ก็ดีนะครับ เพียงแต่หากว่าคุณไม่ว่าอะไร ผมจะขอแนะนำอะไรคุณอย่างนึงได้หรือเปล่า" เจ้าของร้านถาม
"คุณจะแนะนำอะไรหล่ะ"
"ก็เช่น................" เจ้าของร้านอธิบาย
"เมื่อลูกค้าเขาปฏิเสธที่จะกินอาหารของเขาน่ะ.............คุณไม่ควรกดหัวบังคับให้เขาดมอาหารของเขานะซิ"

จากคุณ :W H Y ICQ NO. 10620735

มีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่ง(3 คน) ได้ไปท่องเที่ยวในป่าทที่ไม่ค่อยมีใครเคยเข้าไป นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้เป็นนักผจญภัยตัวยง ยิ่งเที่ยวยิ่งเข้าไปในป่าลึก...ยิ่งลึก เมื่อเข้าไปลึกมากก็ได้ไปเจอชนเผ่าพื้นเมืองกลุ่มหนึ่ง พวกเขาเหล่านี้ได้แอบดูและศึกษา พฤติกรรมของชนเผ่ากลุ่มนี้ ซึ่งพวกเขาก็ได้ตกใจมากเพราะชนเผ่านี้เป็นพวก มนุษย์กินคน.. และมีรสนิยมที่ชอบไม่ป่าเดียวกันซึ่งพฤติกรรมนี้ทางเผ่าเรียว่า "บุนด้า" นักผจญภัยกลุ่มนี้เกิด ความกลัวจึงคิดกันว่าจะหนี...พอหันกลับจะหนีเขาก็พบว่าพวกเขาได้โดนล้อมไว้ด้วยพวกชนเผ่ากินคน... พวกเขาไม่มีทางหนีถึงแม้วาเขาจะพยายามหนีและดิ้นรนกันอย่างเต็มที่ เมื่อโดนจับมาที่เผ่า หัวหน้าเผ่าหน้าตาน่ากลัวหนวดเครารุงรังได้ตะโกนสังว่า
"เอาพวกมันไปขังไว้..! พรุงนี้ค่อยมาพิพากษา" วันต่อมา หัวหน้าเผ่าได้เบิกตัวเชลยทั้งสี่ออกมาเพื่อพิพากษาหัวหน้าเผ่าได้ถามเชลยคนแรกว่า
"ให้เจ้าเลือกเอา...ระหว่าง บุนด้า(การมีเพศสัมพันธ์ของไม้ป่าเดียวกันทางข้างหลัง)หรือตาย" เชลยคนแรกด้วยความกลัวก็คิดว่า เอาวะดีกว่าตายจึงตอบออกไปว่า
"บุนด้า" หัวหน้าเผ่าหัวเราะชอบใจและตะโกนเสียงดัง
"เอามันไปบุนด้า" ลูกน้องในเผ่าดีใจกันยกใหญ่เอาเชลยคนแรกไปบุนด้าโดยทุกคนทั้งเผ่าหลัง 2 รอบ หลังจากเสร็จกิจก็ นำเชลยคนแรกไปขังเหมือนเดิม เชลยที่เหลือทุกคนตกใจเห็นเพื่อนกลับมาตัวเหลืองหน้าซีด หายใจอย่างรวยริน...เหมือนคนใกล้ตาย
วันต่อมาหัวหน้าเผ่าก็ให้นำจำเลยที่ 2 ออกมาพิพากษา ก็ได้ถามเหมือนเดิมว่า
"ให้เจ้าเลือกเอาระหว่างบุนด้าหรือตาย"
จำเลยที่ 2 ด้วยความกลัวเห็นเพื่อนรอดตายกลับมา ก็คิดว่าเอาน่าถ้ารอดกลับไปก็ไม่มีใครรู้ก็เลยตอบว่า
"บุนด้า"
ลูกน้องในเผ่าส่งเสียงไชโยดีใจและก็นำจำเลยที่ 2 ไปบุนด้ารอบเผ่าและกลับมาขังเหมือนเดิมจำเลยที่สอง กลับมาด้วยอาการร่อแร่เหมือนจำเลยคนแรก...ทำให้จำเลยที่สามเครียดลงทันที วันต่อมาหัวหน้าเผ่าก็เรียก เชลยที่สามไปพิพากษาและถามด้วยคำถามเดิมว่า
"ให้เจ้าเลือกระหว่างบุนด้า หรือตาย" เชลยที่สามเห็นเพื่อนๆ กลับมาด้วยอาการร่อแร่ปางตาย และเสียเกียรติเป็นอย่างยิ่งและคิดว่า ถ้ารอดกลับไปก็ไม่สามารถมองหน้าใครได้...อับอายเพราะโดนผู้ชายด้วยกันข่มขืนสู้อย่างนี้ตายดีกว่า อยู่ไปก็ไร้ความหมายสู้ขอตายดีกว่า จึงตอบด้วยเสียงอันดังว่า "ข้าเลือกตาย"
หัวหน้าเผ่าหัวเราะด้วยความดีใจและประกาศว่า "ดีมันเป็นคนที่หยิ่งในศักดิศรีดีมาก มันอยากตาย ให้มันตายด้วย *บุนด้า*" จากคุณ :แหลม

นางสาวทะเล เป็นสาวใช้คนโปรดประจำบ้านคุณหญิงนกยูง หน้าที่หลักของเธอไม่มีอะไรมาก นอกจากกิน นอน และเลี้ยงดูคุณหนูนันท์-ลูกชายสุดรักสุดสวาทของคุณหญิง
วันหนึ่ง ขณะที่สาวใช้ทะเลกำลังดูการแข่งขันฟุตบอลโลกระหว่างทีมบราซิลกับอาร์เจนตินา และคุณหญิงนกยูงกำลังนั่งเล่นไพ่อยู่กับเพื่อนๆไฮโซรุ่นแก่ สาวใช้ทะเลก็วิ่งหน้าตาตื่นมาหาคุณหยิง
สาวใช้ทะเล : "คุณนายขา...เมื่อกี้คุณหนูนันท์เผลอหาวนอน แมลงวันหัวเขียวตัวเบ้อเริ่มเลยเข้าปากไปแล้วค่ะ..."
คุณหญิงนกยูง : "ตายแล้ว...นังทะเล นี่หล่อนดูแลลูกฉันยังงัยเนี่ย ปล่อยให้ตาหนูกินแมลงวันเข้าไปได้ รีบไปโทรศัพท์ตามคุรหมอมาเดี๋ยวนี้เลย เร็ว... โถ ดูซิ หน้าแดงเชียวลูกแม่"
สาวใช้ทะเล : "แหม...คุณนายขา ไม่ต้องเป็นห่วงคุณหนูไปหรอกค่ะ"
คุณหญิงนกยูง : "ตาหนูของฉันหน้าเขียวหน้าแดงขนาดนี้แล้ว ยังมีหน้ามาพูดดีอยู่อีกเหรอ ห๊า..า..."
สาวใช้ทะเล : "เชื่อหนูเถอะค่ะคุณนาย แกไม่เป็นไรหรอก กะอีแค่แมลงวันตัวเดียวเอง เพราะเมื่อกี้หนูให้แก กินไบก้อนเขียวตามลงไปแล้ว ประเดี๋ยวแมลงวันมันก็ตายในท้องของคุรหนูเองแหล่ะค่า..า...!"
คุณหญิงนกยูง : "........................."

จากคุณ นันท์

เด็กหญิงวัยสิบกว่าขวบคนหนึ่งเดินมาเปิดประตูเข้าไร่ เมื่อมีคนมาเคาะ ผู้ที่มาเคาะประตูดังปัง ๆ นั้นเป็นชายวัยกลางคน หน้าตานักเลงสุด ๆ แถมยังเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ยังกับยักษ์อีกด้วย
ชายแปลกหน้าบอกเด็กหญิงว่า เขาต้องการพูดกับพ่อของเธอซึ่งเป็นเจ้าของไร่ปศุสัตว์ใหญ่ย่านนั้น
"ถ้าคุณอยากให้เราเอาพ่อโค พันธุ์ของเราไปผสมละก็ เรามีพ่อพันธุ์ชั้นดีตัวหนึ่ง ซึ่งเราคิดราคา 400 เหรียญ และเราจะออกประกาศนียบัตรรับรองว่าเป็นโคพันธุ์แท้ด้วย" เด็กน้อยพูด
"นี่แม่หนู" ชายแปลกหน้าพูด "ขอให้ฉันพูดกับพ่อของหนูหน่อยได้ไหม"
"ถ้า 400 เหรียญแพงเกินไป เรามีพ่อโคพันธุ์ปานกลาง อีกตัวหนึ่ง คิดค่าผสมเพียง 180 เหรียญ เรามีประกาศนียบัตรให้ แต่ไม่รับประกัน"
"แม่หนู ฉันอยากพบพ่อของหนู" น้ำเสียงของชายแปลกหน้า เริ่มห้วนลง คล้ายกับว่าใกล้จะหมดความอดทนเข้าทุกที
"ถ้าคุณคิดว่ายังแพงเกินไป เรามีพ่อโคอีกตัวหนึ่ง ซึ่งคิดค่าผสมเพียง 120 เหรียญ แต่ไม่มีประกาศนียบัตรให้" แม่หนูช่างจ้อพูดต่อ
"นี่หนู ที่ฉันมาเนี่ย ไม่ใช่เรื่องพ่อโค" ชายแปลกหน้ากระชากเสียงด้วยความโกรธ "ฉันจะมาพูดกับพ่อของหนูเกี่ยวกับ โทนี่พี่ชายของหนู เขาทำให้ลูกสาวของฉันตั้งท้อง"
"งั้นหรือคะ" เด็กหญิงอุทาน "ถ้าแบบนั้นคุณต้องพูดกับคุณพ่อเอง เพราะหนูไม่รู้ว่าคุณพ่อจะคิดเท่าไหร่ สำหรับบริการของพี่โทนี่

จากคุณ :W H Y ICQ NO. 10620735

สาวผมบลอนด์มักจะถูกล้อเรื่องปมด้อยของสติปัญญาของตนเอง มักจะมีคนเอาแต่งเป็นโจ๊กแซวบ่อยๆ เช่นเรื่องนี้ สจ๊วตสาวสังเกตเห็นสาวผมบลอนดืคนหนึ่งขึ้นเครื่องบินที่จะไปนิวยอร์ค หล่อนเลือกนั่งตรงที่นั่งเฟิร์สคลาส จึงเข้าไปขอดูตั๋ว
"ชั้นเป็นสาวผมบลอนด์แสนสวยและชั้นก็จะนั่งชั้นเฟิร์สคลาสไปนิวยอร์ค" สาวบลอนด์กล่าวอย่างไม่สนใจพลางยื่นตั๋วให้สจ๊วต เมื่อสจ๊วตเอาตั๋วมาดู ปรากฏว่า ที่นั่งจริงๆ ของผู้หญิงคนนี้อยู่ในชั้นประหยัดข้างหลังเครื่อง จึงบอกว่า
"ที่นั่งของคุณอยู่ข้างหลังนั้นนะคะ คุณนั่งตรงนี้ไม่ได้"
สาวผมบลอนด์ตอบ "ชั้นเป็นสาวผมบลอนด์แสนสวยและชั้นจะนั่งชั้นเฟิร์สคลาสไปนิวยอร์ค"
ร้อนถึงสจ๊วตต้องไปตามกัปตันมาแก้ไขปัญหา เมื่อกัปตันคุยกับสาวคนนั้น หล่อนก็ยังพูดคำเดิมคือ "ชั้นเป็นสาวผมบลอนด์แสนสวยและชั้นจะนั่งชั้นเฟิรส์คลาสไปนิวยอร์ค" กัปตันจึงกระซิบที่ข้างหูสาวคนนั้นอะไรบางอย่าง หล่อนรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปนั่งข้างหลังโดยทันที สร้างความงุนงงให้กับสจ๊วตมาก หล่อนจึงถามว่าเขาพูดอะไรกันหล่อน
"อ๋อ ผมแค่บอกว่า เฟิร์สคลาสของเครื่องบินลำนั้ไม่ได้ไปนิวยอร์คน่ะ"

จากคุณ :Ambrosia

ไม่แน่ใจว่าเคยอ่านหรือยัง เนื่องจากพึ่งมาใหม่ไม่นาน
- คำอำลา -
ชายสามคนเป็นเพื่อนกัน ตายพร้อมกันในอุบัติเหตุรถยนต์ตกเหว หลังจากนั้นทุกคนได้มาถึงประตูสวรรค์ ซึ่งมี เซ้นต์ ปีเตอร์เฝ้าอยู่ พวกเขาได้รับคำถามเหมือนกันว่า " เมื่อท่านตายอยู่โลงในขณะที่เพื่อนๆและครอบครัวของท่าน กำลังทำพิธีอยู่ ท่านต้องการได้ยินคำพูดอะไรบ้างจากพวกเขา? " ชายคนแรกพูด " ผมอยากได้ยินพวกเค้าพูดว่า ผมเป็นหมอที่เก่งที่สุด แล้วก็เป็นผู้ชายที่รักครอบครัวที่สุดด้วย " ชายคนที่สองพูดบ้าง "ผมอยากได้ยินพวกเขาพูดว่า ผมเป็นสามีที่วิเศษ และเป็นครูที่สร้างเด็กๆที่ดีของอนาคต"
และแล้วชายคนสุดท้ายก็พูดบ้าง " ผมอยากได้ยินพวกเค้าพูดว่า......."
" ดูซิ นั่นเขากำลังขยับตัว!!! "

จากคุณ :Mars

ชายสามคนตาย และมาถึงประตูสวรรค์ พบเซ้นต์ ปีเตอร์ผู้เฝ้าประตูสวรรค์ เซ้นปีเตอร์ ถามถึงสาเหตุในการตายของแต่ละคน ถ้าเรื่องของใครน่ากลัวมาก คนนั้นจะได้เข้าไปในสวรรค์ มิฉะนั้นต้องตกนรก
ชายคนแรกอธิบาย "ผมสงสัยว่าภรรยามีชู้ เลยแอบกลับมาจากที่ทำงานแล้วคอยจับผิดเธอ วันนี้ผมกลับมาที่อพาร์ตเมนท์ แล้วเห็นเธอนอนเปลือยอยู่บนเตียง ผมรีบวิ่งไปค้นหาทั่วอพาร์ตเมนท์แต่ไม่พบใคร แล้วผมก็จำได้ว่าที่ชั้น 25 ที่เราอยู่มีระเบียงด้านหน้า ผมเลยออกไปดู แล้วพบกับผู้ชายคนหนึ่ง กำลังปีนอยู่ที่ระเบียง ผมพยายามทุบที่มือของเขา เขาก็ไม่ตก ผมเลยกลับเข้าไปข้างในแล้วเอาค้อนมาทุบมือเขาอีกจนกระทั่งเขาตกลงไปที่พุ่มไม้ข้างล่าง ผมมองตามลงไปเห็นว่าเขายังมีชีวิตอยู่ ผมเลยเข้าไปยกตู้เย็นเอามาทุ่มลงไปให้ทับเขาอีกที แต่เนื่องจากความเครียดมากเกินไป ผมเลยหัวใจวายตาย" "ว้าว!" เซ้นต์ปีเตอร์พูด "มันแย่จริงๆสำหรับนายเลยนะ, นายเข้าประตูไปได้"
ชายคนต่อมาพูดบ้าง "เอ่อ...ผมอาศัยอยู่บนชั้นที่ 26 ในอพาร์ตเม้นท์ ทุกๆวันผมจะต้องไปบริหารร่างกายที่ระเบียงของห้องผม บังเอิญวันนี้ ผมพลัดตกลงมาจากขอบระเบียง แล้วเกาะห้อยต่องแต่งอยู่ ผมพยายามจะปีนกลับขึ้นไปที่ระเบียงตามเดิม แต่มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาทุบมือผม ผมพยายามเกาะให้แน่น เขาวิ่งกลับไปเอาค้อนมาทุบมือผมอีก ผมก็ตกลงไปข้างล่าง แต่โชคดีที่ตกลงไปบนพุ่มไม้ ผมนึกว่าจะรอดแล้ว แต่ ผู้ชายคนนั้นไม่ยอมหยุด เขาเอาตู้เย็นมาทุ่มข้ามระเบียงมาที่ผม แล้วผมก็ตายจนมายืนอยู่ตรงนี้" "ว้าว! มันเป็นเรื่องที่แย่เหมือนกัน" เซ้นต์ปีเตอร์พูด "นายเข้าประตูไปได้"
"โอเค" ชายคนที่สามพูด "ผมไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ผมเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน ผัวเค้ากลับมาผมเลยรีบซ่อนตัวอย่างเปลือยเปล่าอยู่ในตู้เย็น แล้วผมก็ตาย มาอยู่ตรงนี้"

จากคุณ :Mars

สองสหายกำลังสนทนาเรื่องภรรยากันอยู่..
สหาย1--- เมียกันนะโว้ย.. แกเอ๊ย.! พอสะกิดหลังเป็นได้เรื่องทุกที กันเนี๊ยได้ขึ้นสวรรค์ทุกที..ลีลาหล่อนยอดเยี่ยม ไม่มีเบื่อเลยว่ะ..!
สหาย2--- เฮ่อ! ขนาดนั้นเชียวหรือว่ะ.. อิจฉาจังว่ะ.. เดี๋ยวกันลอง เอาไปใช้กับเมียกันดูบ้างนะ..แล้วจะมารายงานผล. หึ หึ.
หนึ่งคืนผ่านไป...สองสหายก็มาเจอกันอีกครั้ง..
สหาย1--- เป็นไงบ้างเพื่อน. แผนสะกิดหลังแบบที่กันบอกได้ผลป่าว.
สหาย2--- อู้ยย! ได้ผลกับผีอะไรล่ะ.. พอกันสะกิดหลังมันต่อย..สะกิด อีกมันก็ต่อยอีก..ระบมไปหมดแล้ว..เข็ดเลยว่ะ..
สหาย1--- อ้าว! เหรอ..กันลืมไปว่ะว่า นายกับเมียนายเป็นแมงป่อง..ไม่ได้เป็น จิ้งหรีดอย่างเรา..โทษทีว่ะ..! 8(^_^)8

จากคุณ :note

ลิฟ--- เอ๊ย! ออย.. นายรู้ไม๊..นกกระเรียนทำไมมันถึงชอบยกขาข้างเดียวเวลายืนวะ..
ออย--- เอ่อ! ไม่รู่ว่ะ
ลิพ--- ก็ถ้ามันยก 2 ข้างมันก็ล้มสิวะ..เห่อๆๆ
ออย--- อืม! แล้วนายรู้ไม๊..ทำไมสิงโตตัวผู้เวลานั่งมันชอบอ้าปากวะ..
ลิพ--- อึม!.. ยอมว่ะ.
ออย--- ก็มันนั่งทับไข่มันน่ะสิวะ..8(^-^)8

จากคุณ :note

ชายคนหนึ่ง กับหมูตัวเมีย และหมาตัวผู้ รอดตายมาจากเรือล่ม และพวกเขาก็มาถึงเกาะร้างแห่งหนึ่ง หลังจากอยู่บนเกาะไปได้สักพักหนึ่ง พวกเขาก็มักจะมานั่งที่ชายหาดเวลาตอนเย็นและนั่งมองพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ในวันหนึ่งอย่างเช่นเคยเมื่อท้องฟ้าเป็นสีแดง สวยงาม พระอาทิตย์ดวงกลมโต ทะเลสงบไม่มีคลื่น ช่างเป็นบรรยากาศที่โรแมนติกจริงๆ เมื่อชายคนนั้นมองไปที่หมูสาว ยิ่งมองก็ยิ่งเห็นหมูตัวนั้นสวยงามยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เขาเริ่มเขยิบเข้าไปใกล้ๆ และโอบแขนรอบหมูสาวตัวนั้น หมาเห็นชายหนุ่มทำท่าทางเช่นนั้น เริ่มคำรามและทำเสียงขู่กับชายหนุ่ม จนชายหนุ่มกลัวต้องเอาแขนออกจากหมูสาวทันที หลังจากนั้นทุกครั้งที่ชายหนุ่มจะเข้าใกล้หมูสาวก็จะโดนหมามาขัดขวางทุกครั้ง พวกเขาก็ใช้ชีวิตเรื่อยไปบนเกาะ
เวลาผ่านไปหลายอาทิตย์ และแล้วก็มีเรืออีกลำหนึ่งล่มลง และมีผู้รอดตายมาเพียง 1 คน เป็นหญิงสาวหน้าตาสวยงาม เธอรอดตายมาได้ด้วยเสื้อผ้าอันน้อยชิ้น ดูแล้วยั่วยวนยิ่งนัก เมื่อเวลาผ่านไปอีกหลายวัน เมื่อทุกคนเริ่มคุ้นเคยความเป็นอยู่บนเกาะร้างนี้แล้ว ทั้งหมดก็มานั่งชมวิวยามเย็นที่ชายหาดเช่นเดิม
ในวันหนึ่งอย่างเช่นเคยเมื่อท้องฟ้าเป็นสีแดง สวยงาม พระอาทิตย์ดวงกลมโต ทะเลสงบไม่มีคลื่น ช่างเป็นบรรยากาศที่โรแมนติกอีกแล้ว ทั้งสี่นอนเล่นอยู่บนชายหาด ชายหนุ่มเริ่มเกิดอารมณ์ขึ้นมา เขาเลยกระเถิบเข้าไปใกล้หญิงสาวแสนสวยด้วยนัยน์ตาที่หยาดเยิ้ม และกระซิบกับเธอว่า "เอ่อ....คุณจะว่าอะไรมั๊ย ถ้าผมจะให้คุณนำสุนัขไปเดินเล่นซักพัก......"

จากคุณ : Mars

ระหว่างการเดินทางบนเครื่องรักคุณเท่าฟ้า..คู่บัดดี้ก็กำลังเพลิดเพลินกับการดวดสุราฟรีอย่างไม่ ลืมหูลืมตา..ไม่สนใจข้าวปลาอาหารหรืออะไรทั้งสิ้นที่แอร์โฮสเตทนำมาเสริฟเว้นแต่...
โซดาน้ำ--- คูณค๊าบ.. ขอวิดสะกี้..เอ้อ! โซดากะน้ำ..เอามาพร้อมๆกัน..5 แก้วเลยนะครับ..เอิก!
สุราเพียว--- ของผม บาหรั่นดี 1 ขวด เอ้ย! 1แก้ว..พูลๆ เลยนะครับ..แหม! เกรงใจจังครับ..หึ หึ
แอร์โฮสเตท--- ได้ค่ะ..รอสักครู่นะคะ..
แล้วแอร์โฮสเตทก็เดินเสริฟแขกคนอื่นๆต่อไปๆ.. เวลาผ่านไป ระหว่างที่คู่บัดดี้กำลังสนทนากันอย่าง สนุกสนาน..ก็มีเสียงดัง " ตูม! " มาจากท้ายเครื่อง..สักพักแอร์โฮสเตทคนเดิมก็เดินเอาของมา ส่งให้กับคู่หูคู่ฮา...
โซดาน้ำ--- เอ้ๆ คูณ เอาอันนี่มาให้ผมทามมาย..เอิกซ์..หึ หึ
สุราเพียว--- น่านดี้..เอาชูชีพมาให้เราทำมาย..ยังม่ายอยากอาบน้ำ..เห่อๆๆ ..เอาบรั่นดีดี้. ไม่สนใจฟังหล่อนรีบเอาชูชีพส่งต่อให้แขกคนต่อๆไป..พร้อมกับหันมาตอบ.
แอร์โฮสเตท--- น่านเอากับมัน เอากับมันดี้..เครื่องกำลังจะตกตายกันทั้งลำ ยังไม่รู้เรื่องอีก..8(^^)8
( อิ อิ..ขออนุญาตใช้ชื่อคุณโซดาน้ำเป็นตัวละครหน่อยนะครับ.. รักดอกถึงหยอกเย้า..อิ อิ)

จากคุณ :note

สยองศักดิ์ : " ลูกเจี๊ยบผมไม่เข้าใจทำไมคุณถึงไม่ยอมแต่ง งานกับผมทั้งๆ ที่ผมรักคุณมาตั้งสามสี่ปีแล้ว ผมอยากรู้ว่าผมไม่ดีตรงไหน "
ลูกเจี๊ยบ : " แหม! สยองศักดิ์คะ ถ้าความรักกับความดีของ คุณใช้ซื้อบ้าน ซื้อรถยนต์ แหวนเพชรได้ละก็ ฉันคงจะมีลูกกับคุณแล้วละค่ะ "
ฮ่าๆๆๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆ
หวังว่าคงจะสนุกและมีความสุขมากๆนะครับ สวัสดีครับ BYE BYE

จากคุณ :@กะลาตาเดียว@

ผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในบาร์ เขากระซิบอะไรบางอย่างกับชายคนแรกที่พบ หลังจากนั้นทั้งสองก็จับมือกัน จากนั้นเขาเดินต่อไปที่บาร์สั่งเบียร์มาดื่ม หลังจากผ่านไปได้สองแก้ว เขาก็พูดกับ บาร์เทนเดอร์ว่า "ผมปวดฉี่, ผมพนันกับคุณ 1,000.- เลยว่าถ้าคุณให้ผมยืนฉี่บนบาร์นี้ ผมสามารถที่จะฉี่ลงเหยือกเบียร์รอบๆตัวได้โดยไม่หกซักหยด"
บาร์เทนเดอร์มองเขาด้วยความฉงน และแล้วเขาก็พูดว่า "ตกลงผมพนันด้วย 1,000.-" ชายคนนั้นเริ่มปีนขึ้นไปบนบาร์ แล้วหมุนตัวไปรอบๆ เขาฉี่วนไปเรื่อยๆกระจายทั่วไปหมด ทั้งบนบาร์และบาร์เทนเดอร์ โดยที่ไม่ลงในเยือกเบียร์เลยซักหยด
บาร์เทนเดอร์หัวเราะเมื่อเห็นเขาฉี่ไม่ลงเหยือกเบียร์ซักนิดเดียว "ฮ่าๆๆ คุณเป็นหนี้ผมแล้ว 1,000.- " ชายคนนั้นยอมรับ บาร์เทนเดอร์ถาม "ผมงงจริงๆเลย ไม่รู้ว่าคุณเป็นอะไรไป ชอบเสียเงินหรือ"
ชายคนนั้นตอบพร้อมทั้งรอยยิ้ม "เอ่อ...ก่อนที่ผมจะเดินเข้ามาที่บาร์ ผมพนันกับชายคนหนึ่ง 10,000.- ว่า ผมสามารถที่จะเดินเข้ามาที่บาร์นี้ แล้วยืนฉี่ไปรอบๆได้ โดยที่คุณไม่ว่า แถมยังจะหัวเราะอีก"

จากคุณ :ขี้เกียจ login

เมื่อคราวที่ท่านสุนทรภู่รับราชการอยู่กับรัชกาลที่ 2 นั้น วันหนี่ง เมื่ออยู่หน้าพระที่นั่งพร้อมกรมหมื่นเจษฏๅบดินทร์ และมีการต่อกลอนกัน กลอนนั้นมีว่ายังไงผมก็จำไม่ค่อยได้ แต่ลงท้ายว่า
เจ้าเงาะ ช่างงามแงะ
รัชกาลที่ 2 ก็ทรงต่อไม่ได้ จึงทรงถามกรมหมื่นฯว่า จะต่อว่ายังไง กรมหมื่นฯก็ต่อไม่ได้ ได้แต่นั่งอึ้ง รัชกาลที่ 2 จึงทรงหันมาถาม สุนทรภู่ ท่านสุนทีภู่จึงแต่งต่อในบาทสุดท้ายว่า
แฮะแฮะ ว่าเล่น หรือว่าจริง
เท่านี้ละครับ เป็นเรื่องเลย กรมหมื่นเจษฏๅบดินทร์ท่านก็เก็บความ แค้นนี้ไว้ จนเมื่อท่านได้ครองราชย์ จริงแล้ว พระองค์ท่านคงจะลืมไปแล้วมั้ง แต่สุนทรภู่ก็เกิดกลัวราชภัยจะมาถึงตัว จึงออกบวช และกลับเข้ารับราชการ อีกครั้งในสมัยรัชกาลที่ 4
ที่เล่ามานี้ก็เพื่อจะบอกว่า ทำไมรัชกาลที่ 3 จึงไม่ถูกกับท่านสุนทรภู่น่ะครับ ใครรู้กลอนท่อนนั้นเต็มๆบ้างมั้ยครับ

จากคุณ :tomdenver

ยังมีอีกอันครับคือกรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ทรงนำ กลอนมาถามให้ช่วยดูให้คือบทที่ว่า
"น้ำใสไหลเย็นเห็นตัว แหวกว่ายกอบัวอยู่ไหวๆ"
สุนทรภู่บอกว่าดีแล้ว แต่เมื่อมาแสดงต่อหน้า พระพักตร์ สุนทรภู่กลับค้านว่าไม่ดีให้ใช้
"น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่ายปทุมมาอยู่ไหวไหว"

โดยคุณ :เช่นนี้แล (เซียวลี้ปวยตอ)

##### รักลูกมากทำให้เสียคน #####
%%%%% รักเมียมากทำให้เสียแรง %%%%% ฮ่าๆๆๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆๆ
ขอให้สนุกและมีความสุขมากๆนะขอรับ สวัสดีครับ BYE BYE

จากคุณ :กะลาตาเดียว

ในวงการบันเทิงต้องยอมรับว่าผู้ที่จะมาเป็นตัวเอกในการแสดงหนังหรือละครจะต้องมีคุณสมบัติด้านความสวยความงามเป็นสิ่งสำคัญ สมชายกับสมปองได้คุยกันในเรื่องเกี่ยวกับแวดวงการบันเทิง
สมชาย : "เอ็งสังเกตมั้ยละครไทยร้อยทั้งร้อยจะต้องเลือกตัว พระเอกนางเอกที่สวยที่หล่อทั้งนั้น เพื่อให้เหมาะ สมคู่ควรกัน"
สมปอง : "อืมม์ใช่ แล้วไง"
สมชาย : "ตั้งแต่ข้าดูละครมีอยู่เรื่องนึงที่ข้าเสียดายนางเอก จริงๆว่ะ"
สมปอง : "ละครเรื่องไหนของเอ็งวะ"
สมชาย : "นายขนมต้มว่ะ"
ฮ่าๆๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆ หวังว่าเพื่อนๆพี่ๆคงจะสนุกและมีความสุขมากๆนะขอรับ สวัสดีครับ BYE BYE

จากคุณ :กะลาตาเดียว