Door onvermoede kontakten in hogere regionen was de lucht boven Brugge hemelsblauw toen op zaterdag 2 augustus de jonge helden het terrein in de directe omgeving van hun favoriete supermarkt opkwamen. Helemaal zonder problemen was dit niet verlopen omdat op het laatste moment GB had laten weten dat hij door een mysterieuze ziekte geveld werd en helaas niet kon spelen. Dat betekende ook dat we het zonder de inmiddels vertrouwde wedstrijdbal moesten stellen. Met een grootwarenhuis aan de rand van het speelveld mag dat geen onoverkomelijke problemen opleveren en dus werd in allerijl een nieuwe bal aangeschaft. Helaas werd hierbij wel vergeten de Danball klantenkaart en kortingbonnen mee te nemen.
Maar hiermee was al het leed nog niet geleden. Door de afwezigheid van GB was er namelijk ook een speler tekort. Met enige fantasie werden dan maar volgend teams samengesteld:
|
|||||||||
|
Het wedstrijdverloop was enigszins verwarrend doordat de Flying Dutchman in de eerste minuut scoorde voor de Heavy BP's en plots Dutchy bleek te zijn. Helemaal ingewikkeld werd de situatie toen we even later gezelschap kregen van een oudere heer in de kleuren van de lokale supermarkt. Beleefd doch vriendelijk vroeg hij ons het speelveld te verleggen omdat er over onze aanwezigheid geklaagd was. Argumenten dat wij, als bal kopende klant van voornoemde winkelketen, toch ook recht hadden op de parking te komen mochten niet baten. Met de nodige tegenzin verlegden we dan maar ons speelveld naar een stuk parkeerterrein wat in de schaduw lag… Groot was dan ook onze verbazing toen even later een rijkswachthelikopter in de lucht verscheen direct gevolgd door een aantal combi's met zwaailicht en sirene. Blijkbaar was dit voor Danball toch iets te veel eer want zonder ons een blik waardig te keuren vloog en reed men verder naar een risicowedstrijd in het nabijgelegen voetbalstadion. Onze match was trouwens inmiddels uitgelopen op een 10-4 overwinning voor de Heavy BP's.
Aangedaan door emotie hadden we ondertussen wel stevige honger gekregen. Met het oog op de latere BBQ hebben we ons echter ingehouden en maar één pizza gegeten die ons overhandigd werd door Sandra. Zoals steeds op zoek naar nieuwe regels rond het spel hebben we het laatste stukje pizza gedeeld door er allemaal een hap van te nemen tot het echt helemaal op was. Voorafgegaan door twee stoere zwaantjes (echt waar!!!) vertrok vervolgens ons 'great little convoy' naar het zuiden van de provincie. Zonder elkaar kwijt te raken, zelfs niet in het doolhof rond het huis van coach, slaagden we erin de volgende fase van onze expeditie in te zetten. Met vereende krachten werd er vuur in de BBQ gestoken, een poging waar de natuurelementen zo van schrokken dat wij getrakteerd werden op een korte lokale regenbui. Niets kon echter ons enthousiasme doven zodat het uiteindelijk toch gelukt is een prachtig smeulend houtskoolbed te krijgen. Unaniem waren wij vol lof over het ongelofelijke culinaire talent van Tazzo die er op een wonderbaarlijke manier in slaagde ordeloze hompen vlees om te toveren tot de meest heerlijke T-bones en spare-ribs die we ooit gegeten hebben. Voor de zekerheid hebben we toch achteraf allemaal onze vingers maar even geteld om te kijken of we er in het vuur van de strijd toevallig geen mee op hadden gegeten. Omdat er daarna nog zoveel was om over te praten en te filosoferen was het al weer licht toen we ons hoofdkussen zagen.
Een korte slaap eindigde voor een aantal gelukkigen net niet met een nat washandje en nadat ook de laatsten met zachte hand de deur uit gejaagd waren was het enige wat restte de afwas.