Własciwie to mało kto żegluje po rzekach, ale znajomość locji rzecznej jest ściśle wymagana przez egzaminatorów. Należy wiedzieć jak wygląda dana przeszkoda, gdzie występuje i jak ją poznać.

Jedną z najczęściej spotykanych przeszkód jest ŁAWICA, gdy porasta ją roślinność nazywana jest KĘPĄ:

l-szerokość szlaku żeglownego

Gdy nurt przechodzi z jednego brzegu na drugi na jego linii tworzy się PRZEMIAŁ, gdzie szybkość jest większa. Przemiały powstają za zakolami, po stronie zewnętrznej, gdzie woda ma mniejszą prędkość i zostawia piasek etc..:

l-szerokość szlaku żeglownego

Ciekawym zjawiskiem na rzekach są PRZYKOSY, stopniow spłycenie, podwyższajszący się wraz z biegiem rzeki. Przykosy występują przed zakolem, przy zewnętrznym brzegu. Przykosa kończy się progiem, poprzedzającym głębię. Próg rozpoznaje się po bliżnie-fali na końcu przykosy:

Warto wiedzieć, że na zakolu rzeki przy brzegu zewnętrznym występuje PLOSO, głębina przybrzeżna. Tam przechodzi LINIA NURTU, gdzie woda płynie najszybciej. Po przeciwległej stronie, wzdłuż wewnętrznego brzegu, występują płycizny: ODSYPISKA (stworzone przez materiał sypki przemieszczany przez wodę), oraz PRZYMULISKA (porastają , niebezpiecznie na nie wpływać).

Niebezpieczne są też tzw. ZWARY , tj korzenie, pale etc. etc. Rozpoznaje się je po charakterystycznej fali, rozchodzącej się wachlarzowo.

Oprócz tego istnieja też wiry (rysunku nie podaję bo wiry wszyscy widzieli) , bystrza,warty (szybciej płynie woda i jest trochę fal).